.png)
In geen enkele andere fase in het leven van een vrouw verandert er in korte tijd zoveel als tijdens de zwangerschap en de kraamperiode, zowel op lichamelijk als mentaal vlak. Door deze snelle veranderingen ben je als vrouw extra kwetsbaar voor lichamelijke en psychische klachten.
Ben jij net bevallen en heb je klachten? Je bent niet de enige!
Hoe ontstaan klachten in de kraamtijd?
De oorzaak is voor iedere vrouw natuurlijk anders, maar wanneer je er iets langer bij stilstaat is het niet zo vreemd dat er zoveel vrouwen zijn die klachten hebben in de kraamperiode. Eerst heeft jouw kindje 9 maanden bij jou gehuisvest, vervolgens heb je alles gegeven om hem/haar op de wereld te zetten en nu draag je 24/7 de zorg voor een klein, hulpeloos wezen. Zeker wanneer je geen partner hebt of hij/zij weinig kan bijdragen en je geen familie hebt die kan ondersteunen is dit extra heftig.
En daar bovenop: álles in je leven is plotseling compleet veranderd. Sommige vrouwen merken dat het moederschap niet voldoet aan hun positieve verwachtingen. Ook gevoelens van angst, onzekerheid en verdriet komen veel voor. Bij sommige afgewisseld met gevoelens van liefde en geluk, bij andere niet. Zij herkennen zich op niet in de roze wolk. Ook lichamelijk vraagt het vierde trimester veel. Vermoeidheid door slaapgebrek, spieren die nog moeten herstellen, hormonen die door je lijf gieren en mogelijk geef je ook nog borstvoeding.
Kortom: de kraamtijd is niet alleen hét paradijs. Het is óók gewoon survivalen! Maar moet je daarmee alle pijn en klachten dan maar gewoon accepteren? Wij vinden van niet! Als ouder willen we allemaal het beste voor ons kind, maar goed voor je kindje zorgen begint altijd bij goed zorgen voor jezelf.
Onze tips:
Heb je last van bekkenpijn of urineverlies? Dan kun je naar een gespecialiseerd bekkentherapeut of een oefentherapeut Mensendieck. Ook hiervoor kun je bij ons terecht.
Benieuwd wat wij voor je kunnen betekenen? Stuur ons een berichtje op of plan een (online) intake.
Er is veel drukte op je werk, één van je ouders is ziek of komt te overlijden of je relatie staat onder druk. Er zijn allerlei redenen waarom je als vrouw stress, spanningen of zorgen kunt hebben in je zwangerschap. Je vraagt je misschien af of deze stress een negatieve invloed kan hebben op jouw ongeboren kindje. In deze blog delen we de wetenschappelijke inzichten met je.
Het is allereerst belangrijk te noemen dat écht niet iedere vorm van stress schadelijk is voor jou of je kindje. Sterker nog, een bepaalde mate van stress is zelfs nodig om dingen gedaan te krijgen. Een voorbeeld: je loopt al tegen de uitgerekende datum en hebt nog geen babybedje in huis. Je voelt psychische druk (stress) om dit zo snel mogelijk te regelen en zorgt dat het voor elkaar komt. Best handig dus! We spreken hier van kortdurende, lichte stress. Dit is niet schadelijk voor jouw gezondheid of dat van jouw kindje.
Wanneer heeft stress tijdens de zwangerschap een negatieve invloed?
Langdurige stress en kortdurende, hevige stress kunnen schadelijk zijn voor jouw gezondheid en dat van jouw ongeboren kindje. We spreken in deze situaties daarom van negatieve stress.
Welke gevolgen heeft negatieve stress op jouw ongeboren kindje?
In de kwetsbare fase van de vroege ontwikkeling heeft negatieve stress invloed op de breinstructuur van jouw kindje. De stress bij jou als moeder zorgt ervoor dat bij jouw kindje een verhoogde stressgevoeligheid kan ontstaan en de hersenen zich minder goed kunnen ontwikkelen (de hersenen zijn kleiner van baby´s die meer zijn blootgesteld aan stress). Uit onderzoek blijkt ook dat zeer extreme situaties van stress, bijv. door huiselijk geweld, andere negatieve gevolgen kunnen hebben voor jouw kindje op latere leeftijd, namelijk: een verhoogde kans op psychische problemen, hart/vaatziekten, diabetes en obesitas.
Moet ik mij zorgen maken om de impact van mijn stress op mijn (ongeboren) baby?
Voor we hier op in gaan vinden we het belangrijk te noemen dat wij merken dat vrouwen zich eerder te veel, dan te weinig zorgen maken over de impact van stress op de gezondheid van hun kindje. Deze zorgen verergeren de stress juist.
We drukken je daarom graag op het hart: een beetje stress heeft echt niet direct negatieve gevolgen voor jouw kindje. En zelfs wanneer jouw kindje is blootgesteld aan stress in de baarmoederomgeving, dan is er na de geboorte nog zoveel goed te maken. Vergeet dat niet!
Onze hersenen zijn enorm plastisch. Voelt jouw kindje zich veilig bij jou en is er een liefdevolle band tussen jullie, dan zal dit hem/haar enorm helpen om met stress-situaties in het leven om te gaan. Ook kun je een kind veel leren door zelf het goede voorbeeld te zijn. Kortom, er is (nog) niks verloren!
Toch is het natuurlijk altijd goed om negatieve stress uit je leven te bannen, zeker in deze fase van je leven waarin goed voor jezelf zorgen zo belangrijk is. In veel gevallen is stress namelijk goed te verminderen. Ook als de zaken die je stress bezorgen niet direct oplosbaar zijn, dan toch is het nuttig hier iets mee te doen. Je kunt namelijk wel leren om anders met de stress om te gaan, waardoor het veel minder impact heeft op jouw gezondheid en dat van jouw (ongeboren) kindje.
Emmy is net moeder geworden van haar eerste kindje. Haar dochter Coco (2 maanden) huilt veel, soms zelfs onophoudelijk. Emmy is radeloos omdat ze haar dochter niet kan troosten en voelt zich gespannen en onzeker.
Emmy is niet de enige moeder die zich zorgen maakt over het (overmatig) huilen van haar kindje. Het kan heel intens zijn wanneer jouw kindje ontroostbaar lijkt en je niet weet wat er aan de hand is. In deze blog vertellen we je meer over het huilgedrag van baby’s en wat je er aan kunt doen.
Waarom huilen baby's?
Een pasgeboren baby heeft nog geen andere mogelijkheden om te communiceren en zal zijn/haar ongenoegen daarom altijd uiten door te huilen. Huilen is dan ook niet direct iets negatiefs! Het hoort erbij. Er zijn verschillende redenen waarom een kindje huilt, bijvoorbeeld honger, vermoeidheid, een poepluier, hitte/kou. Daarnaast is iedere situatie anders. Sommige kindjes hebben meer temperament of zijn bijvoorbeeld sneller overprikkeld dan anderen. Baby’s uiten deze prikkels door te huilen. Een soort uitlaatklep dus!
Vanuit onderzoek blijkt ook de situatie van jou als ouder invloed te hebben op huilgedrag van jouw kindje. Ervaar jij angst en stress? Dan is de kans groter dat jouw kindje vaker en langer huilt. Ervaar je depressieve klachten? Dan geeft dit een 2 tot 2.5 keer grotere kans op het krijgen van een huilbaby. Wil je weten hoe dat komt? Lees het hier.
Heb ik een huilbaby?
Huilen hoort er dus bij. Toch is het heel normaal wanneer je als ouder met deze vragen rondloopt: Heb ik een huilbaby? Huilt mijn baby te veel? Waarom kan ik mijn baby niet troosten? We spreken van overmatig huilen wanneer jouw baby onder de vijf maanden is en hij/zij heel vaak of lang achterelkaar huilt zonder een duidelijke oorzaak. Hoewel het aantal uren huilen misschien een goede graadmeter lijkt voor het vaststellen van overmatig huilen, is ook vooral jouw ervaring als ouder belangrijk. Niets lijkt jouw kindje te kunnen troosten en vaak heb je alles al geprobeerd. Als ouder maakt dit je vaak hulpeloos!
Wat kun je doen?
Wat kunnen wij voor je doen?
Iedere situatie is natuurlijk uniek en we doen altijd een individuele intake en traject op maat als jij (je partner en je kind) bij ons onder behandeling komt/komen. Toch leggen we je graag uit wat we voor Emmy hebben gedaan, zodat je een beeld krijgt van onze manier van werken.
Emmy kwam bij ons onder behandeling om weer meer rust te vinden en het huilen van dochter Coco beter te verdragen. Met simpele tips om de ademhaling en spieren weer te ontspannen kon zij kalm blijven onder het huilen van haar dochter. Hierdoor ontspande ook haar dochter sneller en was het huilen minder lang en intens. Ook leerde Emmy het niet allemaal alleen te willen doen, sneller hulp te vragen/accepteren en zichzelf niet compleet weg te cijferen. Hierdoor zat zij zelf weer lekkerder in haar vel en was zij beter opgewassen tegen het huilen van haar dochter.
Benieuwd of wij iets voor jou/jullie kunnen betekenen? Plan gerust een intake in of neem contact met ons op.
.png)
Sleutels kwijt, de weg niet meer weten, niet op namen kunnen komen, gebrek aan focus. Ben je zwanger of net moeder geworden, dan is de kans groot dat je dit herkent! Maar bestaat dit nou wel of niet? En waar komen de termen zwangerschapsbrein, ‘pregnancy brain’, ‘mombrain’ eigenlijk vandaan? Lees het in deze blog!
Objectieve onderzoeken - waarin zwangere vrouwen en pas bevallen moeders testen uitvoerde voor o.a. het geheugen en concentratie - vonden geen eenduidige resultaten op het cognitief functioneren. Toch laten subjectieve onderzoeken met behulp van vragenlijsten zien dat het merendeel van de zwangere en kersverse moeders wel degelijk cognitieve veranderingen ervaren.
Uit studies blijkt dat ongeveer 75% van de vrouwen tijdens en/of direct na de zwangerschap last heeft van één of meerdere van de volgende veranderingen: vergeetachtigheid, desoriëntatie, gebrek aan concentratie, moeilijkheden met lezen, minder goed op woorden kunnen komen en minder goed kunnen plannen en vooruitplannen.
Hoe komt dat eigenlijk?
Tijdens de zwangerschap specialiseert jouw brein zich onder invloed van geslachtshormonen tot een optimaal ´moederbrein´. Een gevolg van jaren van evolutie! De verfijning van jouw brein helpt je om (straks) een goede moeder te zijn en de overlevingskansen van jouw kindje te vergroten. Sommige onderzoekers vermoeden dat dit vernuftige verfijningsproces van bepaalde hersengebieden tot gevolg heeft dat andere hersengebieden - die voor een kersverse moeder minder belangrijk zijn - er minder aan te pas komen.
Bij knaagdieren vermindert bijvoorbeeld de ruimtelijke oriëntatie als zij nakomelingen hebben, vermoedelijk omdat zij dichter bij hun nest moeten blijven en dit dus op dat moment minder van nut is. Tegelijkertijd hebben ze minder tijd nodig om prooien te vangen in vergelijking met hun soortgenoten zonder nakomelingen. Er zijn ook onderzoekers die denken dat de veranderingen die vrouwen ervaren vooral een gevolg zijn van slaaptekort en/of stress of angst. Dit komt namelijk vaker tijdens en na de zwangerschap.
Wat de oorzaak ook mag zijn van de veranderingen die vrouwen ervaren in geheugen, concentratie, oriëntatie, enzovoort. Het bestaat en het is fijn om te weten dat je niet de enige bent! Het merendeel van de zwangere vrouwen en kersverse mama´s ervaart deze veranderingen.
Bronnen:
Brown, E., & Schaffir, J. (2019). “Pregnancy Brain”: A Review of Cognitive Changes in Pregnancy and Postpartum. Obstetrical & gynecological survey, 74(3), 178-185.
Hoekzema E., Barba-Muller E., Pozzobon C., Picado M., Lucco F., Garcia-Garcia D., Soliva J. C., Tobena A., Desco M., Crone E. A., Ballesteros A., Carmona S., & Vilarroya O. (2017). Pregnancy involves long-lasting changes in human brain structure. Nature Neuroscience, 20, 287-296, which was published at: http://dx.doi.org/10.1038/nn.4458.
Jodi L. Pawluski, Kelly G. Lambert, Craig H Kinsley. (2016). Neuroplasticity in the maternal hippocampus: Relation to cognition and effects of repeated stress. Hormones and Behavior, Elsevier, 2016, 77, pp.86-97.
Na-Young Shin, Yunjin Bak, Yoonjin Nah, Sanghoon Han, Dong Joon Kim, Se Joo Kim , Jong Eun Lee , Sang-Guk Lee & Seung-Koo Lee (2017). Disturbed retrieval network and prospective memory decline in postpartum women.
Het verloop van een bevalling is voor iedere vrouw anders. Waar de ene vrouw spreekt van een droombevalling, heeft de andere vrouw juist een hele vervelende ervaring. Hoewel er weinig over gesproken wordt - en het hierdoor lijkt alsof je de enige bent - ervaart 1 op de 10 vrouwen haar bevalling zelfs als traumatisch.
Een bevalling die niet loopt zoals je had gehoopt is absoluut geen teken van zwakte of onvermogen. Toch blijkt uit onderzoek dat vrouwen dit wel zo kunnen ervaren. Zij herkennen zich vaak niet in de bevallingsverhalen van andere vrouwen. Dit geeft hen een gevoel van eenzaamheid en onbegrip. Ook ervaren vrouwen vaker gevoelens van ongerustheid en angst voor een volgende bevalling dan vrouwen die positiever terugkijken op hun eerste bevalling.
Vrouwen kunnen door een negatieve bevallingservaring (op den duur) vastlopen door stress en spanningen. De spanning van deze heftige gebeurtenis uit zich veelal op zowel het psychische (o.a. angst, verdriet, teleurstelling, gevoel te hebben gefaald) als lichamelijke vlak (gespannen spieren, hoge ademhaling, hoofdpijn).
Wat kun je doen na een heftige bevalling?
Wanneer er mogelijk sprake is van een posttraumatische stressstoornis (PTSS) als gevolg van een traumatische bevalling is het belangrijk om professionele hulp te zoeken. Herken je je in klachten van PTSS of twijfel je of er bij jou sprake is van PTSS? Neem dan dus altijd contact op met jouw huisarts of behandelend specialist.
Bij FemmeVital werken de psycholoog en psychsomatisch therapeut nauw met elkaar samen om jou de beste begeleiding te bieden bij de verwerking van jouw negatieve bevallingservaring of trauma. De psycholoog steekt de behandeling in vanuit het mentale vlak (bijv. met gesprekken of EMDR). De psychosomatisch oefentherapeut is er om jou te ondersteunen bij het hervinden van ontspanning en rust in jouw lichaam. Deze twee zijn complementatir aan elkaar, omdat je zo op beide vlakken de weerbaarheid vergroot (1+1=2).
Heb je niet direct klachten, maar wel de behoefte om langer stil te staan bij de geboorte van jouw kindje? In deze blog delen we een paar algemene tips met je om je te helpen! Deze tips zijn gebaseerd op bevindingen uit wetenschappelijke studies.
TIPS:
Wetenschappelijke bronnen:
de Graaff, L. F., Honig, A., van Pampus, M. G., & Stramrood, C. A. (2018). Preventing post‐traumatic stress disorder following childbirth and traumatic birth experiences: a systematic review. Acta obstetricia et gynecologica Scandinavica, 97(6), 648-656.
Di Blasio P, Camisasca EL, Caravita SCS, Ionio C, MilaniL, Valtolina GG. (2015). The effects of expressive writing onpostpartum depression and post-traumatic stresssymptoms. Psychol Rep. 2015;117:856–82.42.
Di Blasio P, Miragoli S, Camisasca E, Di Vita AM, PizzoR, Pipitone L. (2015). Emotional distress following childbirth: anintervention to buffer depressive and PTSD Symptoms.Eur. J. Psychol. 2015;11:214–32.
Henriksen, L., Grimsrud, E., Schei, B., Lukasse, M., & Bidens Study Group. (2017). Factors related to a negative birth experience–a mixed methods study. Midwifery, 51, 33-39.
Ryding EL, Wijma K, Wijma B. Postpartum counselling after an emergency cesarean. Clin. Psychol. Psychother. 1998;5:231–7.
Shaw RJ, St John N, Lilo E, Jo B, Benitz W, StevensonDK, et al. (2014). Prevention of traumatic stress in mothers of preterms: 6-month outcomes. Pediatrics. 2014;134:e481–8.